بسم الله الرحمن الرحیم
سلام دوست گرامی
شهادت رئیس مذهب جعفری ، امام جعفر صادق( سلام خدا بر ایشان باد) و به محضر ارباب مهربان حضرت صاحب الامر (روح و جانم فدای ایشان باد) و مراجع عظام تقلید(خدا حفظشان کند) و مقام عظمای ولایت فقیه(سایه ایشان بر سر ما مستدام باد)و شما دوست خوب خودم تسلیت عرض می کنم.
حرف برای زدن زیاد داشته و دارم که فرصت نشده خدمتتون برسم، از 13 آبان حرف داشتم، از نمایشگاه مطبوعات حرف داشتم، از شهادت امام صادق( سلام خدا بر ایشان باد) حرف داشتم، از تشیییع پیکر مطهر شهدا (مقامشان متعالی باد) حرق داشتم ، اما سئوالی ذهنم رو مشغول رده که واجب میدونم اینو مطرح کنم تا بقیه حرفها...
امشب از امام صادق ( سلام خدا بر ایشان باد) خوندم و گفتم و شنیدم اما به جوابم نرسیدم، شاید بیان شده باشه اما من متوجه نشده باشم، ذهنم قفل کرده و هر چی فکر می کنم به جوابم نمی رسم، برا همین به ذهنم سئوالمو اینجا بنویسم شاید امام زمان (روح و جانم فدای ایشان باد) عنایتی بفرمایند و به وسیله جوابهای نورانی شما به جواب سئوالم برسم.
سئوالم اینه:
دلم برای خودم تنگ شده و از خودم دور شدم، چیکار کنم که از این دلتنگی در بیام؟
منتظر جوابتون هستم،از ته دل بگید
نگارنده : عبدالله
لیست کل یادداشت های این وبلاگ